"Myślałem

znam ją przecież dobrze

tyle lat żyjemy razem

znam

ptasią głowę

białe ramiona 

i brzuch

aż pewnego razu

w zimowy wieczór

usiadła przy mnie

i w świetle lampy

padającym z tyłu

ujrzałem różowe ucho

śmieszny płatek skóry

muszla z żyjącą krwią

w środku

nic wtedy nie powiedziałem -

dobrze byłoby napisać

wiersz o różowym uchu

ale nie taki żeby powiedzieli

też sobie temat wybrał

pozuje na oryginała

żeby nawet nikt się nie uśmiechnął

żeby zrozumieli że ogłaszam

tajemnicę"

Zbigniew Herbert